Orkisz jest zbożem prastarym, czyli powszechnie uprawianym przez ludzi tysiące lat temu. Dzisiaj uprawia się go w krajach zakaukaskich, czyli między innymi w Gruzji, Azerbejdżanie i Armenii. Obecnie to zboże przeżywa swój renesans i uprawia się je nawet w Polsce. Ciekawostką jest to, że orkisz był uprawiany przez człowieka już w epoce kamiennej, czyli nawet 7-8 tysięcy lat przed naszą erą. Wyroby z tego zboża były powszechne w czasach biblijnych i na długo przed pojawieniem się Jezusa.
Gdzie i kiedy uprawiano orkisz?
W dawnych czasach orkisz był bardzo powszechny i ludzie bardzo sobie cenili to zboże. Uważali, że wyroby z orkiszu dodawały siły i energii, dlatego w starożytnym Rzymie, gladiatorzy jedli go przed walką, aby nabrać siły, podobnie zresztą jak zawodnicy igrzysk. Warto zaznaczyć, że naukowcy nie ustalili, skąd dokładnie pochodzi orkisz. Obecna wersja jest taka, że dotarł do Europy dwukrotnie. Po raz pierwszy w erze neolitycznej, kiedy człowiek uczył się udomawiać dzikie rośliny, które zostały nazwane później zbożem. Po raz drugi prawdopodobnie trafił tutaj z Iranu lub z Zakaukazia.
Popularność orkiszu
W średniowieczu orkisz był równie powszechny. Warto wspomnieć o Świętej Hildegardzie z Bingen, którą można uznać za jedną z pierwszych dietetyczek na świecie. Spopularyzowała dietę, która opierała się na produktach wegańskich. Głównymi składnikami w tym sposobie odżywiania w średniowieczu miały być owoce, warzywa i właśnie orkisz. Dzisiaj, po ponad tysiącu lat, dieta ta przeżywa swój renesans i jest ponownie stosowana. Kres jego popularności był spowodowany wyparciem przez nowsze zboża, takie jak pszenica zwyczajna. Było to spowodowane tym, że ta roślina była łatwiejsza w uprawie i dawała większe plony.
